Kopa Bukowska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kopa Bukowska (1320 m) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich, należący do grupy Tarnicy i Halicza.
Kopa Bukowska, ze szlaku na Halicz | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Położenie | |||
Pasmo | |||
Wysokość |
1320 m n.p.m. | ||
49°04′56,2″N 22°45′24,3″E | |||
|
Znajduje się w paśmie połonin, w grzbiecie ciągnącym się od Krzemienia do Halicza; oddzielają ją od tych szczytów płytkie przełęcze. Górę otaczają doliny: Roztok (od północy), Roztockiego (od wschodu) i Wołosatki (od południa)[1]. W okolicy szczytu występują skałki, nieco mniej licznie niż na Krzemieniu. Wierzchołek znajduje się poza ruchem turystycznym, jednak czerwony Główny Szlak Beskidzki na odcinku Przełęcz Goprowska – Halicz trawersuje południowy stok na wysokości ok. 1240 m.[1].
Ciekawa flora. Występują tutaj m.in. tak rzadkie w Polsce rośliny, jak: sesleria Bielza, wiechlina fioletowa i turzyca dacka. Występował także pierwiosnek Hallera i było to jego jedyne stanowisko w Polsce. Wyginął jednak[2].
- Widok ze szlaku
- Widok z Tarnicy
- Kopa Bukowska (z lewej), widok z doliny górnego Sanu