Kościół Matki Boskiej Bolesnej w Wałbrzychu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej w Wałbrzychu – najstarsza świątynia miasta. Mieści się przy placu Kościelnym.
1758 z dnia 30 czerwca 1966[1] | |||||||
kościół pomocniczy | |||||||
Kościół Matki Boskiej Bolesnej w Wałbrzychu | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie | |||||||
Wspomnienie liturgiczne |
15 września | ||||||
| |||||||
| |||||||
50°45′56,16″N 16°16′50,51″E | |||||||
|
Zbudowany na miejscu pierwszego kościoła z XIV wieku, gruntownie przebudowany na barokowy w latach 1714–1718. Posiada barokowy wystrój wnętrza oraz studzienkę (nieczynną), z którą wiąże się legenda o założeniu miasta. Obecnie Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej Pani Wałbrzycha – kościół pomocniczy parafii Świętych Aniołów Stróżów w Wałbrzychu. Obiektem kultu jest piętnastowieczna statua Matki Bożej Bolesnej (Pieta) umieszczona w barokowym ołtarzu głównym.
W kościele znajduje się pozytyw, wyremontowany w 2010 roku przez firmę Adama Wolańskiego. Instrument posiada 5 rejestrów oraz mechaniczne: trakturę gry i trakturę rejestrów[2]