Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Przybiernowie
Świątynia rzymskokatolicka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Golczewo archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej).
A-1271 z 12.09.1958[1] | |||||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||||
widok ogólny | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Adres |
ul. Kątna | ||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
53°45′27,0″N 14°47′03,3″E | |||||||||||||||||
|
Jest to świątynia gotycka wzniesiona w 1554 roku, posiada ryglową przybudówkę i wieżę z 1679 roku. Świątynia w Przybiernowie istniała zapewne od początku XIV wieku. Jej zły stan techniczny w 1679 roku spowodował gruntowną jej przebudowę. Zostały tylko nienaruszone średniowieczne mury obwodowe. Budowla jest salowa, wzniesiona na planie wydłużonego prostokąta. W kierunku wschodnim jest przedłużona o 3,3 metra przez przybudówkę, natomiast od strony zachodniej znajduje się wieża na planie trapezu o wymiarach 6,9 m x 8,1 m. Od stromy północnej jest dobudowana do niej niewielka szachulcowa kruchta. Korpus nawowy jest nakryty dachem trójspadowym ze świetlikami posiadającymi kształt „wolich oczu”. Od strony zachodniej jest umieszczona wieża – w górnej, drewnianej części składa się ze zwężającego się ku górze trzonu, nakrytego dwukondygnacyjnym późnobarokowym dachem hełmowym ze smukłym, stożkowym zwieńczeniem, zakończonym krzyżem; w dolnej części – kamienna i ozdobiona ceglanym portalem ostrołukowym. Wnętrze świątyni ma charakter jednoprzestrzenny. Prezbiterium jest wydzielone tylko przez podniesioną o trzy stopnie posadzkę. W części zachodniej jest umieszczona neogotycka empora muzyczna, powstała w XIX wieku, w której znajduje się prospekt organowy, pochodzący z 1861 roku. Do wyposażenia świątyni należy kilka zabytkowych przedmiotów. W prezbiterium znajduje się barokowy ołtarz powstały w latach 1712 -1713. Obrazy „Ostatniej Wieczerzy” umieszczony w predelli i „Zmartwychwstanie” umieszczony w zwieńczeniu ołtarza, są dziełem malarza Reinharda Böcka. W polu głównym ołtarza, zamiast obrazu jest umieszczona gotycka figura Madonny z Dzieciątkiem pochodząca z XIV wieku. Z lewej i prawej strony ołtarza są namalowane herby fundatorów. Na ścianie po obu stronach ołtarza są umieszczone przedstawienia dwunastu apostołów z ich atrybutami[2][3].