Krytyka językowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Krytyka językowa – działalność metajęzykowa mająca na celu doskonalenie poziomu wypowiedzi językowych[1]; jedna z fundamentalnych koncepcji Praskiego Koła Lingwistycznego[2][3]. Polega na formułowaniu ideologicznych i estetycznych oczekiwań językowych oraz dążeniu do urzeczywistnienia tych oczekiwań w wypowiedziach językowych[3]. Przedmiotem krytyki językowej są wypowiedzi językowe, które odstępują od wyobrażeń nt. kultury języka[4].
W krytyce językowej uczestniczą zarówno zwykli użytkownicy języka, jak i specjaliści[1]. Fachowa krytyka językowa opiera się na teoretycznych kryteriach oceny, tj. kryteriach kodyfikacji i kultury mowy[1]. Są to takie kryteria jak normatywność, funkcjonalność i systemowość (które często – choć nie zawsze – pokrywają się ze sobą)[5].
W zależności od podejścia krytyka językowa może dążyć do purystycznej oceny zachowań językowych (zob. puryzm) bądź do traktowania ich w sposób bardziej tolerancyjny[1].