Krążowniki rakietowe projektu 1134
typ okrętów marynarki wojennej ZSRR / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Krążowniki rakietowe projektu 1134?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Krążowniki rakietowe projektu 1134 (Bierkut) – radzieckie krążowniki rakietowe, które weszły do służby w latach 1967–1969. Oficjalnie klasyfikowane początkowo jako duże okręty przeciwpodwodne, a od 1977 roku jako krążowniki rakietowe. W kodzie NATO znane jako typ Kresta I. Określane są też jako typ Admirał Zozula, od nazwy pierwszego okrętu. Zbudowano w Leningradzie cztery jednostki, z których ostatnią wycofano ze służby w 1994 roku.
„Władywostok” | |||
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Stocznia | |||
Wejście do służby |
1967–1969 | ||
Wycofanie |
1994 | ||
Zbudowane okręty |
4 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
standardowa: 5335 t | ||
Długość |
156,2 m | ||
Szerokość |
16,8 m | ||
Zanurzenie |
6,3 m | ||
Napęd |
dwie turbiny parowe o mocy 90 000 KM napędzające dwie śruby | ||
Prędkość |
33 węzły | ||
Zasięg |
5747 Mm przy 18 w. | ||
Załoga |
312 | ||
Uzbrojenie |
2 × II wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych P-35 (4 pociski) | ||
Wyposażenie lotnicze |
1 śmigłowiec Ka-25 (hangar) | ||
|
Były to uniwersalne okręty, przeznaczone do walki z okrętami nawodnymi, lotnictwem i okrętami podwodnymi, lecz miały umiarkowane możliwości bojowe. Ich wyporność pełna sięgała 7160 ton, a długość 156 metrów. Napędzały je turbiny parowe. Zasadnicze uzbrojenie stanowiły cztery wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych dalekiego zasięgu P-35, dwie podwójne wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych średniego zasięgu M-1 Wołna oraz torpedy przeciw okrętom podwodnym, natomiast artyleria była zredukowana do armat uniwersalnych kalibru 57 mm. Jako pierwsze okręty radzieckie przenosiły na stałe śmigłowiec pokładowy w hangarze.