Księga Izajasza
księga Starego Testamentu / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Księga Izajasza?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Księga Izajasza [Iz] – (hebr. ישעיה Jiszaja) księga prorocka Starego Testamentu, przypisywana prorokowi Izajaszowi. Prorok Izajasz prorokował od roku około 740 BC aż do początku VII wieku BC, a zatem przez około 60 lat. Wnioskujemy to na podstawie informacji znajdujących się w samej księdze - prorok zwraca się do czterech królów: Uzjasza, którego panowanie liczymy na 52 lata (791 BC), Jotama, który panował 16 lat (758 BC), Achaza, który również panował przez 16 lat (735 BC) oraz Hiskiasza/Ezechiasza, którego panowanie liczyło 29 lat (720 BC)[1].
Przesłanie Izajasza kładzie nacisk na fakt konieczności wybawienia Judy lecz niezbędna jest w tym współpraca ludzi z Bogiem, czego następstwem jest nawrócenie. Zapowiada, że zbawienie okaże się wydarzeniem, którego nikt na świecie nie będzie w stanie przeoczyć. Wspomina o tzw. "reszcie" z narodu Izraela, która zostanie przemieniona i stanie na czele chwalebnej przyszłości tego świętego narodu[2].