Księstwo śląskie
polskie księstwo dzielnicowe / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Księstwo śląskie?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Księstwo śląskie (łac. Ducatus Silesiae, niem. Herzogtum Schlesien, cz. Vévodství Slezska) – średniowieczne polskie księstwo dzielnicowe położone na Śląsku ze stolicą we Wrocławiu. Zostało wyodrębnione z państwa Piastów w 1138 roku na skutek rozbicia dzielnicowego[1]. Od 1172 roku następowała fragmentacja księstwa na mniejsze księstwa śląskie. Generalnie w 1248 roku, po wyodrębnieniu księstwa wrocławskiego, księstwo śląskie jako jedne terytorium przestało istnieć, a księstwo wrocławskie stało się następcą i najważniejszym księstwem śląskim. W 1327 roku większość księstw rządzonych przez Piastów śląskich weszły w skład Królestwa Czech, później do Korony Czeskiej. Ostatecznie cały obszar pierwotnego księstwa śląskiego znalazł się w Królestwie Czech na mocy Układu w Trenczynie w 1335 roku. Ponieważ Czechy wchodziły w skład Świętego Cesarstwa Rzymskiego, Śląsk także znalazł się w granicach Rzeszy.
Ten artykuł dotyczy polskiego księstwa dzielnicowego. Zobacz też: Księstwa śląskie. |
1138–1248/1335 | |||
| |||
Dzielnice polskie w 1138 roku: Księstwo śląskie Władysława II | |||
Język urzędowy | |||
---|---|---|---|
Stolica | |||
Ustrój polityczny | |||
Typ państwa | |||
Pierwszy władca | |||
Ostatni władca | |||
Głowa państwa |
Książę (zob. Piastowie śląscy) | ||
Testament Bolesława Krzywoustego |
1138 | ||
Układ w Trenczynie |
1335 | ||
Religia dominująca | |||
|