Kwant-1
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kwant-1 (ros. Квант-1, kwant-1) – drugi moduł rosyjskiej stacji kosmicznej Mir, a także pierwszy moduł naukowy, który zacumował do modułu głównego stacji (DOS-7). Był to jedyny moduł Mira nieposiadający własnego napędu, operację korekcji orbity i zbliżania do stacji wykonywał napęd konstrukcyjnie bazujący na statku TKS. Napęd ten, po zadokowaniu Kwanta-1 do modułu DOS-7, odłączył się od modułu, a następnie przeprowadził manewr deorbitacji i spłonął nad Pacyfikiem przy wejściu w atmosferę. Kwant miał dwa węzły cumownicze: poprzez węzeł czynny nastąpiło połączenie ze stacją Mir, a poprzez bierny mogło następować połączenie ze statkami Progress.[1]
Zaangażowani |
Państwowe Produkcyjno-Badawcze Centrum Kosmiczne im. M. Chruniczewa |
---|---|
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Opis | |
Komponent stacji | |
Typ elementu |
laboratorium |
Konstrukcja bazowa |
TKS (tylko napęd) |
Czas trwania misji | |
Start |
31 marca 1987 (00:06 UTC) |
Dokowanie |
11 kwietnia 1987 |
Powrót do atmosfery |
23 marca 2001 |
Wymiary | |
Długość |
5,8 m |
Średnica |
4,15 m |
Masa całkowita |
(na starcie) ok. 21 000, (na orbicie) ok. 11 000 kg |
Pojemność hermetyzowana |
40 m3 |