Kōrei
7. cesarz Japonii / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cesarz Kōrei (jap. 孝霊天皇 Kōrei tennō) — 7. cesarz Japonii[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia[2].
Imię japońskie | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Cesarz Kōrei | |||||
Cesarz Japonii | |||||
Okres |
od 290 p.n.e. | ||||
Poprzednik | |||||
Następca | |||||
Dane biograficzne | |||||
Data urodzenia |
342 p.n.e. | ||||
Data śmierci |
215 p.n.e. | ||||
Ojciec | |||||
Matka |
Oshihime (jap. 押媛) | ||||
W roku 317 p.n.e. został oficjalnie uznany za następcę tronu. Według Kojiki i Nihon-shoki jego imię przed objęciem władzy brzmiało Ooyamatonekohikofutoni no Mikoto (zapisywane 大日本根子彦太瓊尊 w Nihon-shoki, a 大倭根子日子賦斗邇命 w Kojiki).
Kōrei panował w latach 290–215 p.n.e.[3]
Za jego panowania siedzibą cesarza był pałac Kuroda no Ioto no Miya (jap. 黒田庵戸宮) w Tawaramoto w prefekturze Nara. Według Kojiki dożył 106 lat, według Nihon-shoki – 128. Przypuszcza się, że długość życia cesarza była mierzona według półrocznego kalendarza lub też, że okresy panowania Kōrei i Kōan zostały zsumowane. Jest jednym z ośmiu cesarzy japońskich, na temat których brakuje dokładnych informacji w księgach historycznych (Kesshi Hachidai, "Osiem pokoleń bez historii").
Mauzoleum cesarza Kōrei znajduje się w prefekturze Nara. Nazywa się ono Kataoka no Umasaka no misasagi[4].