LNER A4
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
LNER A4 – klasa lokomotyw parowych produkowana w latach 1935-1938 dla brytyjskiego przedsiębiorstwa kolejowego London and North Eastern Railway (LNER). Została zaprojektowana do prowadzenia luksusowych pociągów pasażerskich. Wyprodukowano 35 sztuk[1]. Lokomotywa parowa nazwana „Mallard” osiągnęła 3 lipca 1938 na torze o łagodnym spadku światowy rekord prędkości dla trakcji parowej, który wynosi 202,77 km/h (126,1 mili/h). Mierzono średnią prędkość w pięciosekundowych odstępach czasu, rekordową wartość zmierzono 90 mil i 220 jardów od miejsca startu[2]. Maszynistą parowozu podczas pobicia rekordu prędkości był Joseph Duddington, natomiast palaczem był Thomas Bray[3]. Wcześniejszy rekord prędkości został ustanowiony przez niemiecki parowóz Baureihe 05[4]. Lokomotywy były eksploatowane do 1966 roku. Kilka zostało zachowanych jako eksponaty zabytkowe[5].
Lokomotywa "Mallard" | |||
Producent |
Doncaster Works | ||
---|---|---|---|
Lata budowy |
1935-1938 | ||
Układ osi |
2'C1' | ||
Wymiary | |||
Masa pustego parowozu |
102,2 t | ||
Masa służbowa |
167 t z tendrem | ||
Długość |
21 650 mm | ||
Średnica kół napędnych |
2032 mm | ||
Napęd | |||
Trakcja |
parowa | ||
Ciśnienie w kotle |
1,72 MPa | ||
Powierzchnia rusztu |
3,8 m² | ||
Średnica cylindra |
660 mm | ||
Parametry eksploatacyjne | |||
Moc znamionowa |
1800 KM | ||
Maksymalna siła pociągowa |
16 326 kg | ||
Prędkość konstrukcyjna |
202,77 km/h | ||
|