La Gomera
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
La Gomera – należąca do Hiszpanii wyspa na Oceanie Atlantyckim, będąca częścią archipelagu Wysp Kanaryjskich. Leży nieopodal północno-zachodnich wybrzeży Afryki, wraz z całym archipelagiem zaliczana jest do Makaronezji[1]. Zamieszkiwana przez 19 580 osób (2003 r.). Administracyjnie przynależna do prowincji Santa Cruz de Tenerife. Siedzibą władz wyspy (cabildo insular) jest miasto San Sebastián de La Gomera.
Ten artykuł dotyczy wyspy. Zobacz też: La Gomera (miasto). |
|
Ten artykuł od 2014-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Los Organos, formacja bazaltowa na wybrzeżu La Gomery. | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Wspólnota autonomiczna | |||
Akwen | |||
Powierzchnia |
378 km² | ||
Populacja (2003) • liczba ludności • gęstość |
| ||
28°06′00″N 17°08′46″W | |||
| |||
|
Zaludniona przez Guanczów, odkryta przez Hiszpanów w XV w., częściowo podbita przez Jean de Béthencourta i stopniowo zasiedlana przez hiszpańskich osadników, który przejęli od Guanczów język gwizdów el silbo.
Krzysztof Kolumb zatrzymał się na La Gomerze w 1492 – był to jego ostatni postój przed przepłynięciem Atlantyku i odkryciem Ameryki. Do dziś zachował się dom odkrywcy w stolicy wyspy. Obecnie głównym źródłem dochodu jest turystyka.