Latarnia morska Casquets
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Latarnia morska Casquets – latarnia morska położona na największej z grupy skalistych wysepek Les Casquets należących do archipelagu Wysp Normandzkich. Na wschód od niej znajduje się latarnia morska Alderney.
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Wysokość wieży |
23 m |
Wysokość światła |
37 m n.p.m. |
Zasięg światła |
18 Mm |
Charakterystyka światła |
pięć białych błysków co 30 s.[1] |
Data budowy |
1724 |
Data uruchomienia |
1724 |
Administrator |
Trinity House |
49°43′19″N 2°22′37″W |
W 1722 roku właściciele statków przepływających przez niebezpieczne obszary kanału La Manche na zachód od Alderney, zwrócili się do właściciela wysepek, Thomasa Le Cocq, z propozycją opodatkowania się za każdą tonę ładunku przepływających w zasięgu wyspy statków. Warunkiem było postawienie na wyspie i nadzorowanie pracy latarni morskiej[1]. Za pośrednictwem Trinity House Thomas Le Cocq otrzymał patent na budowę latarni w 1723 roku. Trinity House zdecydowało, że w celu odróżnienia latarni od tych znajdujących się na sąsiadujących wybrzeżach Anglii i Francji, latarnia składać się będzie z trzech wież, opalanych węglem, postawionych na planie trójkąta[1]. Trzy wieże nazwano St Peter, St Thomas oraz Dungeon. Uruchomienie latarni nastąpiło 30 października 1724 roku[1].
30 marca 1899 roku w sąsiedztwie latarni doszło do dużej katastrofy morskiej. W gęstej mgle pasażerski parowiec SS Stella wpadł na pobliskie skały i w ciągu paru minut zatonął. W wyniku katastrofy śmierć poniosło 112 osób[2][3].
Latarnia została zelektryfikowana w 1952 roku, a w pełni zautomatyzowana w 1990 roku. W pierwszej dekadzie XXI wieku podjęto plany zamiany istniejących, zasilanych olejem napędowym, generatorów na zasilane energią słoneczną[4]. Projekt zrealizowano w 2012 roku.