Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 – sztafeta 4 × 100 m mężczyzn
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sztafeta 4 × 100 metrów mężczyzn była jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas XIV Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Biegi eliminacyjne rozegrane zostały 6 sierpnia, zaś finał 7 sierpnia 1948 roku. Mistrzem olimpijskim w tej konkurencji została sztafeta Stanów Zjednoczonych. W rywalizacji wzięło udział 60 biegaczy z 15 reprezentacji.
- Główny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948.
Złoty medal | |
---|---|
Srebrny medal | |
Brązowy medal |
Sztafeta amerykańska, w skład której wchodzili mistrz olimpijski w biegu na 100 metrów Harrison Dillard, mistrz olimpijskie w biegu na 200 metrów Mel Patton, wicemistrz na obu tych dystansach Barney Ewell i skoczek w dal Lorenzo Wright była zdecydowanym faworytem. Wyraźnie wygrała bieg finałowy, lecz sędziowie orzekli, że podczas pierwszego przekazania pałeczki (pomiędzy Ewellem a Wrightm) doszło do przekroczenia strefy zmian i ogłosili dyskwalifikację zespołu amerykańskiego. Po trzech dniach, po analizie filmu z biegu, werdykt ten uchylono i Amerykanie zostali złotymi medalistami[1].