Lew Muchin
bokser radziecki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lew Dmitrijewicz Muchin ros. Лев Дмитриевич Мухин (ur. 15 października 1936 w Stanicy Konstantinowskiej, zm. 25 kwietnia 1977[1][2]) – radziecki bokser kategorii ciężkiej, wicemistrz olimpijski z 1956.
Data i miejsce urodzenia |
15 października 1936 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
25 kwietnia 1977 | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||
W wieku 19 lat został wicemistrzem ZSRR w wadze ciężkiej[3]. Podczas mistrzostw ZSRR w 1956 przegrał w finale z weteranem Algirdasem Šocikasem[4], ale mimo to został wytypowany do reprezentacji olimpijskiej.
Na letnich igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne wygrał trzy walki przed czasem, ale w finale uległ przez nokaut w 1. rundzie Pete’owi Rademacherowi ze Stanów Zjednoczonych[2].
Zdobył brązowy medal w mistrzostwach ZSRR w 1960[5].
W 1956 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR, a w 1957 Order „Znak Honoru”[1].