Lewis Brereton
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lewis Hyde Brereton (ur. 21 czerwca 1890 w Pittsburghu, zm. 20 lipca 1967 w Waszyngtonie) – amerykański wojskowy, generał porucznik, pilot i pionier lotnictwa wojskowego. Zostając absolwentem Akademii Morskiej Stanów Zjednoczonych w 1911 r., rozpoczął karierę wojskową jako oficer Armii Stanów Zjednoczonych w Korpusie Artylerii Wybrzeża przed I wojną światową, pozostałą część służby odbył jednak jako lotnik zawodowy.
Lewis Brereton jako dwugwiazdkowy generał | |||
generał porucznik | |||
Data i miejsce urodzenia |
21 czerwca 1890 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 lipca 1967 | ||
Przebieg służby | |||
Lata służby |
1911–1948 | ||
Siły zbrojne |
United States Army Air Service | ||
Stanowiska |
dowódca 3 Armii Powietrznej, | ||
Główne wojny i bitwy | |||
Odznaczenia | |||
|
Brereton był jednym z nielicznych starszych amerykańskich dowódców II wojny światowej, którzy służyli nieprzerwanie w warunkach bojowych od japońskiego ataku na Pearl Harbor do kapitulacji Niemiec i widział walkę na większej liczbie teatrów działań wojennych niż jakikolwiek inny starszy oficer. Rozpoczął swój udział w II wojnie światowej jako dowódca Sił Powietrznych Dalekiego Wschodu na Filipinach, a zakończył go w dowództwie 1 Alianckiej Armii Powietrznodesantowej w Niemczech. Brereton dowodził amerykańskimi siłami powietrznymi w czasie czterech kontrowersyjnych wydarzeń wojennych: zniszczenia amerykańskiego lotnictwa wojskowego w kampanii filipińskiej, operacji Tidal Wave (nalotów na Rumunię) oraz w operacji Cobra i operacji Market Garden na froncie zachodnim[1].
Brereton był jednym z pierwszych pilotów wojskowych Armii Stanów Zjednoczonych przydzielonych do Dywizji Aeronautycznej Korpusu Sygnałowego, pierwszej amerykańskiej powietrznej jednostki wojskowej, utworzonej we wrześniu 1912 r. Był również jednym z pięciu oficerów, którzy zostali pierwszymi członkami Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych po ich wyodrębnieniu jako oddzielnego rodzaju sił zbrojnych w 1947 r., ale Brereton jako jedyny z tego grona kontynuował służbę w USAF, pozostali przeszli od razu na emeryturę.