Lubiatowo Północne
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lubiatowo Północne – jezioro polodowcowe o powierzchni 176,0 ha[1] na Równinie Białogardzkiej w województwie zachodniopomorskim.
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowości nadbrzeżne | |
Morfometria | |
Powierzchnia |
176,0 ha |
Hydrologia | |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające | |
Rodzaj jeziora | |
54°09′45″N 16°16′42″E |
Południowa część zbiornika znajduje się w gminie Manowo a północna w granicach administracyjnych Koszalina. Nad wschodnim brzegiem leży część Koszalina – Lubiatowo. Od strony północnej jezioro osłaniają wzniesienia morenowe.
Lubiatowo Północne jest jeziorem morenowym, zbiornik przepływowy, eutroficzny, szybko zarastający. Prawie całe dno jeziora pokryte jest mułem o znacznej miąższości[1].
Przez jezioro przepływa rzeka Dzierżęcinka.
Lubiatowo Północne jest częścią dawniej większego jeziora, które podzieliło się na 3 zbiorniki wodne poprzez roślinność wynurzoną i obszary bagienne. Są to Lubiatowo Północne (176,0 ha), Lubiatowo Południowe (62,6 ha) i Lubiatowo Wschodnie (26,5 ha). Największa głębokość dochodzi do 2,4 m, średnia głębokość wynosi zaledwie 0,7 m. Szacowana objętość wody wszystkich 3 jezior wynosi 2028,3 tys. m³[1][2].
W 2001 r. w wyniku oceny jakości wód zakwalifikowane zespół jezior Lubiatowo do III klasy czystości i wykazano dużą podatność na degradację biologiczną (poza kategorią)[1].
Wszystkie 3 jeziora od 1956 roku są objęte są rezerwatem przyrody Jezioro Lubiatowskie w celu ochrony miejsc lęgowych ptactwa wodno-błotnego.
W 1949 roku wprowadzono urzędowo rozporządzeniem nazwę Lubiatowo, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Lüptow See[3]. W 2006 r. Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych przedstawiła 3 nazwy: Lubiatowo Północne, Lubiatowo Południowe, Lubiatowo Wschodnie[4].