Lulkowo (gmina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lulkowo (od 1973 Łysomice) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934–1954[2] w woj. pomorskim[3]/bydgoskim (dzisiejsze woj. kujawsko-pomorskie). Siedzibą władz gminy było Lulkowo.
gmina wiejska | |||
1934–1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gmina zbiorowa Lulkowo została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie toruńskim w woj. pomorskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Lulkowo, Papowo Toruńskie, Świerczyny i Wrzosy (oraz z obszarów dworskich położonych na tych terenach lecz nie wchodzących w skład gmin)[4]. 1 kwietnia 1938 roku część gminy Lulkowo (część gromady Różankowo) włączono do Torunia[5].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 6 lipca 1950 roku zmieniono nazwę woj. pomorskiego na bydgoskie[6]. 1 stycznia 1951 roku część gminy Lulkowo (gromadę Wrzosy oraz części gromad Różankowo i Katarzynka) włączono do Torunia[7]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 11 gromad: Kowróz, Lulkowo, Łysomice, Ostaszewo, Papowo Toruńskie, Piwnice, Różankowo, Świerczyny, Tylice, Wytrębowice i Zakrzewko[8]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[9]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[10], natomiast utworzono gminę Łysomice z obszarów dawnych gmin Lulkowo i Turzno.