MV San Demetrio
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
MV San Demetrio – brytyjski zbiornikowiec motorowy[1], wsławiony epizodycznym wydarzeniem bitwy o Atlantyk podczas II wojny światowej. Został zbudowany w roku 1938 na zamówienie Eagle Oil and Shipping Company w Glasgow przez stocznię Blythswood Shipbuilding Company, gdzie powstały również jego siostrzane San Conrado (1936) i San Cipriano (1937)[1].
Bandera | |
---|---|
Znak wywoławczy |
GKKW |
Armator |
Eagle Oil & Shipping Co. |
Dane podstawowe | |
Typ | |
Historia | |
Stocznia |
Blythswood Ship Building Co. |
Data wodowania |
11 października 1938 |
Data zatonięcia |
17 marca 1942 |
Dane techniczne | |
Liczebność załogi |
45 + 8 artylerzystów |
Długość całkowita (L) |
141,2 m |
Szerokość (B) |
18,6 m |
Zanurzenie (D) |
10 m |
Pojemność brutto |
8073 GT |
Napęd mechaniczny | |
Silnik |
1 silnik wysokoprężny 8-cylindrowy |
Liczba śrub napędowych |
1 |
Prędkość maks. |
12 w. |
W 1940 roku został − w wyniku nieprzyjacielskiego ataku na konwój − uszkodzony, opuszczony przez załogę, która jednak później wróciła, uratowała i doprowadziła statek do portu. Epizod ten stał się kanwą filmu fabularnego San Demetrio London z roku 1943, jednego z niewielu obrazów opowiadających o załogach statków flot handlowych w czasie wojny.