Magnon
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Magnon (od magnetyzmu) – kwazicząstka opisująca elementarny kwant propagujących się wzbudzeń spinowych w krysztale.
Oddziałujące spiny w sieci krystalicznej mogą tworzyć propagujące się jak fale wzbudzenia, które nazywamy falami spinowymi. Fale spinowe są kolektywnymi wzbudzeniami układu spinów w krysztale. Wzbudzenia te mogą (zgodnie z mechaniką kwantową) być skwantowane podobnie jak fala elektromagnetyczna. Kwantem fali elektromagnetycznej jest foton.
Kwant fali spinowej nazywamy magnonem. Propagujący się magnon posiada kwazipęd ( jest wektorem falowym), energię
Zależność dyspersyjna dla magnonów ma postać:
gdzie:
- – stała sieci,
- – całka wymiany,
- – wartość spinu,
- sumowanie odbywa się po najbliższych sąsiadach.
W ferromagnetykach magnony zachowują się jak bozony (w pierwszym przybliżeniu) o pewnej masie efektywnej. Układ oddziałujących spinów opisuje model Heisenberga.
Podobnymi kwazicząstkami są: ekscytony, fonony, polarony i polarytrony.