Marcin Kolusz

Marcin Kolusz w barwach GKS Katowice (2022)
Data i miejsce urodzenia	18 stycznia 1985 Limanowa
Obywatelstwo	polska
Wzrost	186 cm
Pozycja	napastnik (lewoskrzydłowy) / obrońca
Uchwyt	lewy
Informacje klubowe
Klub	GKS Katowice
Numer w klubie	20
Draft	NHL 2003, numer: 157 (5 runda) Minnesota Wild
Draft	CHL 2003, numer: 17 (1 runda) Vancouver Giants
Multimedia w Wikimedia Commons

Marcin Kolusz (ur. 18 stycznia 1985 w Limanowej) – polski hokeista, reprezentant Polski.

Kariera klubowa

Marcin Kolusz w barwach MMKS Podhale Nowy Targ (2011)

Marcin Kolusz w barwach Ciarko PBS Bank KH Sanok (2012)

Marcin Kolusz w barwach GKS Tychy (2015)

Mecz towarzyski Polska-Węgry, 12 kwietnia 2006 (Arena Sanok). We wznowieniu o krążek walczy Marcin Kolusz (nr 26) i Krisztián Palkovics (nr 24). U dołu z nr 19 Gábor Ocskay

Marcin Kolusz rozpoczynał karierę w MMKS Podhale Nowy Targ. Już w wieku 15 lat zadebiutował w barwach Podhala Nowy Targ w ekstralidze, co uczyniło go najmłodszym debiutantem w historii klubu. Dzięki dobrej grze na mistrzostwach świata juniorów w 2003 dostrzegli go łowcy talentów z północnoamerykańskiej ligi NHL i w 2003 został wydraftowany z 157 numerem do klubu Minnesota Wild (jako drugi po Patryku Pyszu nowotarżanin w historii^[1]). Wkrótce potem, w drafcie do kanadyjskich rozgrywek juniorskich CHL z 2003 jako napastnik (center względnie lewoskrzydłowy) został wybrany przez klub Vancouver Giants z numerem 17 jako trzeci Polak w historii tej organizacji^[2]. W barwach tej drużyny rozegrał sezon 2003/2004 w lidze WHL. Po roku powrócił do Polski. W sezonie 2004/2005 został wybrany przez kibiców Podhala najlepszym zawodnikiem. Następnie podpisał kontrakt z ekstraligowym czeskim klubem HC Oceláři Trzyniec. W pierwszym sezonie początkowo grał w filialnych klubach Trzyńca, w związku z czym ponownie zdecydował się na powrót do Nowego Targu. W sezonie 2006/2007 wywalczył miejsce w podstawowym składzie Oceláři i razem z zespołem zakwalifikował się do ćwierćfinału play-off. Po słabszym sezonie 2007/2008 (jeden strzelony gol) nowy trener Antonín Stavjaňa zrezygnował z jego usług.

W czerwcu 2008 podpisał jednoroczny kontrakt (z opcją przedłużenia o rok) z ekstraligowym słowackim klubem HK ŠKP Poprad^[3]. Po rozegraniu 53 spotkań, w których strzelił jedną bramkę i zaliczył 13 asyst, rozwiązał kontrakt z klubem^[4] i wrócił na fazę play-off polskiej ligi do Nowego Targu. Rozegrał dwa spotkania w rywalizacji o trzecie miejsce przeciwko Stoczniowcowi Gdańsk, w których strzelił dwa gole i zaliczył asystę. Nie wystąpił w pozostałych meczach rywalizacji o brązowy medal, ponieważ międzynarodowa organizacja hokeja lodzie IIHF uznała jego potwierdzenie do gry w Podhalu za niezgodne z obowiązującymi przepisami^[5].

17 marca 2010 wywalczył z Podhalem złoty medal mistrzostw Polski w sezonie 2009/2010. Po wycofaniu drużyny Podhala z rozgrywek PLH, został graczem MMKS Podhale Nowy Targ i w sezonie 2010/2011 zajął z klubem piąte miejsce w rozgrywkach. Po zakończeniu sezonu, w maju 2011 doszedł do porozumienia z klubem KH Sanok w sprawie transferu^[6]. Następnie ofertę gry złożyła mu także Cracovia^[7], jednak ostatecznie 17 maja podpisał kontrakt z klubem z Sanoka^[8]. Zawodnikiem klubu z Sanoka był do końca sezonu 2012/2013.

Od 2013 był graczem drużyny 1928 KTH Krynica^[9]. 22 listopada 2013 rozwiązał kontrakt z tymże klubem^[10]. Od 23 listopada 2013 reprezentował GKS Tychy^[11]. Pod koniec kwietnia 2015 przedłużył kontrakt z klubem o dwa lata^[12]. Od maja 2017 ponownie był hokeistą macierzystego Podhala^[13]. Przed sezonem PHL 2017/2018 został kapitanem drużyny^[14]. Latem 2019 przestał być członkiem drużyny^[15][16]. We wrześniu 2019 przeszedł do GKS Katowice^[17].

W maju 2020 związał się kontraktem z fińskim klubem Vaasan Sport^[18][19]. Po rehabilitacji spowodowanej kontuzją zadebiutował 13 listopada 2020 w rozgrywkach Liiga edycji 2020/2021^[20]. Tym samym został drugim w historii Polakiem, grającym w najwyższej lidze fińskiej (pierwszym był Mariusz Czerkawski)^[21]. 30 grudnia 2020 ogłoszono rozwiązanie jego kontraktu za porozumieniem stron^[22]. Kilka dni później, na początku stycznia 2021 zaanonsowano jego przejście do słowackiej drużyny HK Dukla Michalovce^[23]. W sezonie 2020/2021 zdobył z tą drużyn brązowy medal mistrzostw Słowacji^[24].

W sierpniu 2021 ogłoszono jego transfer do Podhala^[25]. W styczniu 2022 poinformowano, że przedłużył umowę z Podhalem na sezon 2022/2023, a na czas do końca sezonu 2021/2022 został wypożyczony do GKS Katowice^[26][27]. Mimo tego w czerwcu 2022 podano do wiadomości, że przedłużył o rok umowę z katowickim klubem^[28].

Kariera reprezentacyjna

Występował w reprezentacji Polski do lat 18 w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 18 w 2001, 2002, 2003 (Dywizja I), reprezentacji Polski do lat 20 w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 2003, 2004, 2005.

Następnie został kadrowiczem seniorskiej reprezentacji Polski. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 (Dywizja IA), 2012, 2013, 2014 (Dywizja IB), 2015, 2016, 2017, 2018 (Dywizja IA), 2019 (Dywizja IB). W listopadzie 2011 został mianowany kapitanem reprezentacji Polski przez selekcjonera kadry Wiktora Pysza^[29].

W dniu 28 kwietnia 2009 decyzją Wydziału Gier i Dyscypliny PZHL Marcin Kolusz został ukarany roczną dyskwalifikacją oraz karą pieniężną w wysokości 6000 zł^[30][31] (sankcja dotyczyła zarówno meczów kadry Polski, jak i meczów ligowych). Kara była spowodowana zajściami, jakie miały miejsce nad ranem dnia 18 kwietnia 2009 (tuż po zakończeniu turnieju Mistrzostw Świata I Dywizji), kiedy to w toruńskim hotelu Mercure Helios doszło do ekscesów i bójki w gronie hokejowej kadry Polski (w ich trakcie Krzysztof Oliwa, ówczesny menadżer kadry złamał Koluszowi nos^[32]). Wraz z nim dyskwalifikacją ukarany został biorący udział w incydencie Krystian Dziubiński. W listopadzie 2009 po upływie połowy odbywanej kary, WGiD PZHL przychylił się do wniosku ukaranych i zawiesił na okres 1-go roku dalsze wykonanie kary dyskwalifikacji orzeczonej wobec obu hokeistów, w związku z czym powrócili do gry^[33].

Sukcesy

Reprezentacyjne

• Awans do mistrzostw świata do lat 18 Dywizji I: 2002
• Awans do mistrzostw świata do lat 20 Dywizji I Grupy A: 2004
• Awans do mistrzostw świata Dywizji I Grupy A: 2014

Klubowe

• 
  Złoty medal mistrzostw Polski: 2010 z Podhalem Nowy Targ, 2012 z Ciarko PBS Bank KH Sanok, 2015 z GKS Tychy, 2022 z GKS Katowice
• 
  Brązowy medal mistrzostw Polski: 2006, 2018 z Podhalem Nowy Targ, 2020^[34] z GKS Katowice
• 
  Puchar Polski: 2005 z Podhalem Nowy Targ, 2011 z Ciarko PBS Bank KH Sanok, 2014, 2016 z GKS Tychy
• 
  Srebrny medal mistrzostw Polski: 2014, 2016, 2017 z GKS Tychy
• 
  Superpuchar Polski: 2015 z GKS Tychy, 2022 z GKS Katowice
• 
  Trzecie miejsce w Superfinale Pucharu Kontynentalnego: 2016 z GKS Tychy
• 
  Brązowy medal mistrzostw Słowacji: 2021 z Duklą Michalovce

Indywidualne

• Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn 2002/II Dywizja:
  • Piąte miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 6 goli^[35]
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 8 asyst^[36]
  • Trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 14 punktów^[37][38]
• Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn 2003/I Dywizja:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 4 gole^[39]
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 3 asysty^[40]
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 7 punktów^[41][42]
• Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 2004/II Dywizja#Grupa A:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 8 goli^[43]
  • Trzecie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 10 asyst^[44]
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 18 punktów^[45]
  • Czwarte miejsce w klasyfikacji +/− turnieju: +17^[46]
• Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn 2002/II Dywizja:
  • Piąte miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 6 goli^[35]
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 8 asyst^[36]
  • Trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 14 punktów^[37]
• Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn 2003/I Dywizja Grupa B:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 4 gole^[39]
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 3 asysty^[40]
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 7 punktów^[41]
• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2012/I Dywizja#Grupa B:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 6 asyst
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 10 punktów
  • Najlepszy napastnik turnieju
  • Skład gwiazd turnieju
• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2013/I Dywizja#Grupa B:
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów: 7 asyst
• Polska Hokej Liga (2013/2014):
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/− w sezonie zasadniczym: +53
• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2014/I Dywizja#Grupa B:
  • Najlepszy zawodnik reprezentacji na turnieju^[47]
• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2015/I Dywizja#Grupa A:
  • Szóste miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 3 asysty^[48]
  • Ósme miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 5 punktów^[49]
  • Skład gwiazd turnieju^[50][51]
  • Jeden z trzech najlepszych zawodników reprezentacji w turnieju^[52]
• Puchar Kontynentalny 2015/2016#Superfinał – grupa F:
  • Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 2 gole^[53]
  • Piąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 3 punkty^[54]
• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2018/I Dywizja#Grupa A:
  • Czwarte miejsce w klasyfikacji skuteczności wygrywanych wznowień: 57,50%^[55]
• Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2019/I Dywizja#Grupa B:
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 6 asyst^[56]
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/- turnieju: +11^[57]

Wyróżnienie

• Trzecie miejsce w 53. Plebiscycie Nowin na 10 Najlepszych Sportowców Podkarpacia 2012 roku^[58]