Margaret Matthews
lekkoatletka amerykańska / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Margaret Rejean Matthews po mężu Wilburn (ur. 5 sierpnia 1935 w Griffin, w stanie Georgia[1]) – amerykańska lekkoatletka, specjalistka sprintu i skoku w dal, brązowa medalistka olimpijska z 1956.
Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1935 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
165 cm | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Przed igrzyskami olimpijskimi w 1956 w Melbourne Matthews dwukrotnie poprawiała rekord Stanów Zjednoczonych w skoku w dal, doprowadzając go do 6,02 m[2]. Na igrzyskach nie zakwalifikowała się jednak do finału tej konkurencji, ale wraz z koleżankami wywalczyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (sztafeta biegła w składzie Mae Faggs, Matthews, Wilma Rudolph i Isabelle Daniels)[1].
Na igrzyskach panamerykańskich w 1959 w Chicago Matthews zdobyła srebrny medal w skoku w dal[3].
Była mistrzynią Stanów Zjednoczonych (AAU) na 100 jardów w 1958 i w skoku w dal w latach 1956–1959[4].
Rekordy życiowe Matthews:
- bieg na 100 jardów – 11,1 s (1958)
- skok w dal – 6,18 m (1958)