Marianne Weber
niemiecka działaczka praw kobiet, socjolog / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Marianne Weber, z domu Schnitger (ur. 2 sierpnia 1870 w Oerlinghausen, zm. 12 marca 1954 w Heidelbergu), niemiecka działaczka praw kobiet, socjolożka, historyczka prawa, żona Maxa Webera i autorka jego biografii.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Zawód, zajęcie | |||
Narodowość | |||
Małżeństwo | |||
|
Jako jedna z pierwszych kobiet studiowała na uniwersytecie (jako wolna słuchaczka). Podjęła próbę wprowadzenia do socjologii perspektywy kobiecej pisząc o autonomii kobiety i instytucji małżeństwa. W 1924 otrzymała doktorat honoris causa uniwersytetu w Heidelbergu.
Działała na rzecz praw kobiet. Była pierwszą członkinią parlamentu Badenii w 1920, a później przewodniczącą Federacji Niemieckich Organizacji Kobiecych. W 1925 była współzałożycielką (wraz z Marie Johanną Baum, Gertrudą Bäumer i Alice Salomon) Die Deutsche Akademie für soziale und pädagogische Frauenarbeit (Instytutu Do Spraw Udziału Kobiet W Działalności Zawodowej i Społecznej) w Berlinie[1].