Martin P4M Mercator
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Martin P4M Mercator – amerykański morski samolot patrolowy i rozpoznania elektronicznego o mieszanym napędzie śmigłowo-odrzutowym, opracowany w drugiej połowie lat 40. XX wieku przez przedsiębiorstwo Glenn L. Martin Company.
Samolot P4M-1 Mercator w locie, 1949 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Typ |
morski samolot patrolowy lub samolot rozpoznania elektronicznego | ||
Załoga |
9–16 | ||
Historia | |||
Data oblotu |
20 września 1946 | ||
Lata produkcji |
1950 | ||
Liczba egz. |
19 + 2 prototypy | ||
Dane techniczne | |||
Napęd |
2 silniki gwiazdowe Pratt & Whitney R-4360-20A, | ||
Moc |
2× 3296 KM (2424 kW) (P&W R-4360) | ||
Ciąg |
2× 20,5 kN (Allison J-33) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość |
34,75 m | ||
Długość |
25,50 m | ||
Wysokość |
7,95 m | ||
Powierzchnia nośna |
121,79 m² | ||
Masa | |||
Startowa |
40 000 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. |
660 km/h | ||
Pułap |
10 545 m | ||
Zasięg |
4570 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
4 działka kalibru 20 mm, 2 km kalibru 12,7 mm, 5443 kg bomb | |||
Użytkownicy | |||
United States Navy | |||
Rzuty | |||
|
Samolot opracowany został w odpowiedzi na zapotrzebowanie zgłoszone przez US Navy. Projekt przewidywał użycie kombinowanego napędu w postaci dwóch silników tłokowych o mocy po 3250 KM oraz dwóch silników odrzutowych, których zadaniem było wspomaganie startu oraz poprawa charakterystyk wznoszenia i ułatwienie unikania myśliwców[1]. Dwa prototypowe egzemplarze oznaczone XP4M-1 zamówione zostały 6 lipca 1944 roku[1]. Oblot pierwszego z nich miał miejsce 20 września 1946 roku[2]. Zbudowanych zostało 19 egzemplarzy seryjnych P4M-1, pierwszy z nich został dostarczony US Navy 28 czerwca 1950 roku. Serię zbudowano do września 1950 roku[3].