Mała Rycerzowa
góra w Beskidzie Żywieckim / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mała Rycerzowa (1207 m) – szczyt w Beskidzie Żywieckim należący do Grupy Wielkiej Raczy[1]. Dawniej, m.in. w „Przewodniku po Beskidach Zachodnich” Kazimierza Sosnowskiego, występowała pod nazwą „Rycerzowa”[2].
Mała i Wielka Rycerzowa widziane z Praszywki Wielkiej (2007) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Pasmo | |||
Wysokość |
1207 m n.p.m. | ||
49°25′23,1″N 19°05′40,2″E | |||
|
Mała Rycerzowa nie znajduje się w głównym, wododziałowym grzbiecie Beskidu Żywieckiego, lecz w jego bocznym, grzbiecie, który odgałęzia się od Wielkiej Rycerzowej i poprzez Małą Rycerzową, Wiertalówkę, Kotarz i Muńcuł ciągnie się aż do doliny Soły w Ujsołach. Grzbiet ten w całości znajduje się na terenie Polski. Pomiędzy Wielką i Małą Rycerzową znajduje się trawiasta Przełęcz Halna (1165 m) z Halą Rycerzową. Hala ta ciągnie się również na północno-wschodnich stokach Małej Rycerzowej. Poza tym Mała Rycerzowa jest zalesiona. Jest też zwornikiem dla krótkiego grzbietu Jaworzynki, który od jej wierzchołka odbiega w północno-zachodnim kierunku. Mała Rycerzowa ma trzy grzbiety, są więc i trzy doliny między nimi. Dolinami tymi spływają trzy potoki: Dziobaki, Danielka i Cicha[1].
Nazwa szczytu wywodzi się od miejscowości Rycerka Dolna i Rycerka Górna (dawniej Rycerka), które prawdopodobnie były własnością rycerską. Nazwę tej wsi oraz szczytu wymienia Andrzej Komoniecki w dziele Chronografia albo dziejopis żywiecki[3].