Metyda
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Metyda (także Metis, Rozsądek, Roztropność; stgr. Μῆτις Mētis, łac. Metis ‘Roztropność’, ‘Rozwaga’, ‘Rozum’, ‘Przebiegłość’) – w mitologii greckiej jedna z okeanid; bogini i uosobienie roztropności (w pozytywnym znaczeniu) i przewrotności (w negatywnym znaczeniu)[1].
bogini roztropności i przewrotności | |||
Girolamo Macchietti: Roztropność, obraz olejny na desce, prywatna kolekcja | |||
Występowanie | |||
---|---|---|---|
Teren kultu | |||
Rodzina | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Mąż | |||
Dzieci | |||
| |||
|
Uchodziła za jedną z najstarszych córek tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy[1][2]. Była pierwszą żoną (lub pierwszą kochanką) boga Zeusa[1][3].
Za jej namową Zeus podał swemu ojcu środek wymiotny, po którego zażyciu Kronos wyrzucił z siebie połknięte potomstwo i abadir[1][4].
Uranos i Gaja (lub sama Metyda) przepowiedzieli Zeusowi, że po urodzeniu córki Metyda wyda na świat chłopca, który pozbawi go władzy[1][2][5]. Zeus połknął ciężarną Metydę, po czym straszliwie rozbolała go głowa. Hefajstos otworzył Zeusowi głowę, a z niej wyszła na świat bogini Atena[1].