Michał Nowodworski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Michał Nowodworski (ur. 27 lipca 1831 we Włocławku – zm. 12 czerwca 1896 w Warszawie) – biskup płocki, wydawca, publicysta.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 czerwca 1896 | ||
Miejsce pochówku |
Bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Płocku | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
20 sierpnia 1854 | ||
Nominacja biskupia |
30 grudnia 1889 | ||
Sakra biskupia |
1 maja 1890 | ||
| |||
|
Data konsekracji |
1 maja 1890 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Miejsce | |||||||
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Syn Franciszka Nowodworskiego, brat Jana Nowodworskiego[1].
Ukończył kaliskie gimnazjum[2]. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1854 roku. Od 1859 roku rozpoczął współpracę z "Pamiętnikiem Religijno-Moralnym". Dał się poznać jako wielki patriota. Został za to wywieziony do odległej guberni permskiej. Nie przerwał jednak pracy naukowej. Do kraju powrócił w 1868 roku, jednak obowiązywał go zakaz przebywania w stolicy.
W 1889 roku został mianowany ordynariuszem diecezji płockiej. Szczególną uwagę przywiązywał do podnoszenia poziomu naukowego w miejscowym seminarium duchownym, oraz do wzrostu kultury umysłowej duchowieństwa.
Pochowany w katedrze płockiej. Wystawiono mu okazały nagrobek z brązu w głównej nawie świątyni, wykonany przez Piusa Welońskiego.