Mięsień gnykowo-językowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mięsień gnykowo-językowy (łac. musculus hyoglossus) – cienki, czworokątny mięsień[1] [2] nieregularnego kształtu, którego przyczep początkowy leży na podstawie i wyrostkach[3], u człowieka na trzonie i rogach większych kości gnykowej[1] [2]. Włókna mięśniowe kierują się stamtąd na skos do góry i przodu, wnikając w język[3]. Przyczep końcowy na bocznej części rozcięgna językowego[1] . Sięga on wierzchołka języka[3].
Mięsień gnykowo-językowy
Jego działanie polega na chowaniu wysuniętego języka i przybliżaniu grzbietu języka do dna jamy ustnej[1] . Działanie to jest antagonistyczne w stosunku do czynności mięśnia bródkowo-językowego[3].