Mięsień tarczowo-nagłośniowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mięsień tarczowo-nagłośniowy (łac. musculus thyroepiglotticus) – w anatomii człowieka mięsień krtani. Zaczyna się w kącie chrząstki tarczowatej, biegnie następnie łukiem w górę jako przedłużenie mięśnia tarczowo-nalewkowego zewnętrznego i kończy się na brzegu chrząstki nagłośni i w fałdzie nalewkowo-nagłośniowym na błonie czworokątnej[1]. Unerwiony jest przez gałąź przednią nerwu krtaniowego dolnego[2]. Prawdopodobnie bierze udział w przechylaniu nagłośni w tył i ku dołowi[1].