Morotai
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Morotai – wyspa w Indonezji na Oceanie Spokojnym, najdalej na północ wysunięta wyspa archipelagu Moluki; powierzchnia 2266,4 km²; długość linii brzegowej 223,7 km; ok. 40 tys. mieszkańców. Administracyjnie należy do prowincji Moluki Północne.
|
Ten artykuł od 2021-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Ten artykuł dotyczy wyspy. Zobacz też: Cieśnina Morotai. |
Szybkie fakty Kontynent, Państwo ...
Kontynent | |||
---|---|---|---|
Państwo | |||
Akwen | |||
Archipelag | |||
Powierzchnia |
2266,4 km² | ||
Długość linii brzegowej |
223,7 km | ||
Najwyższy punkt |
1250 m n.p.m. | ||
Populacja • liczba ludności |
| ||
2°19′09″N 128°28′00″E | |||
|
Zamknij
Społeczność Morotai posługuje się kilkoma językami, m.in. językiem galela spoza rodziny austronezyjskiej[1], który jest głównym językiem mieszkańców wyspy[2]. Słabnie znaczenie języka tobelo[3]. Poza galela i tobelo w użyciu są języki gorap i bugijski oraz ternate i sangir (na okolicznych wysepkach). Funkcję lingua franca pełni lokalny malajski[4].