Most Przyjaźni Mjanmańsko-Laotańskiej
most na rzece Mekong / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Most Przyjaźni Mjanmańsko-Laotańskiej (birm. လာအို-မြန်မာ ချစ်ကြည်ရေးတံတား, laot. ຂົວມິຕພາບ ລາວ-ພະມ້າ) – drogowy most graniczny na rzece Mekong, w pobliżu miejscowości Kenglat, na granicy mjanmańsko-laotańskiej. Most został otwarty 9 maja 2015 roku.
Budowa mostu w 2014 roku | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Kenglat |
Państwo | |
Podstawowe dane | |
Przeszkoda |
rzeka Mekong |
Długość |
691,6 m |
Szerokość: • całkowita |
|
Data budowy |
2013–2015 |
20°52′12,5″N 100°32′30,5″E |
Plany budowy przeprawy nabrały realnych kształtów po wizycie w Mjanmie w lipcu 2011 roku premiera Laosu, Thongsinga Thammavonga[1]. 22 marca 2012 roku podpisano porozumienie pomiędzy obydwoma krajami dotyczące budowy nowego mostu. Następnie ruszyły prace mające na celu znalezienie odpowiedniej lokalizacji dla mostu i przygotowanie jego projektu. Budowa rozpoczęła się oficjalnie 16 lutego 2013 roku i miała potrwać 30 miesięcy. W grudniu 2014 roku połączono obydwa brzegi rzeki. Budowę udało się ukończyć przed planowanym terminem, a oficjalne otwarcie z udziałem prezydentów Mjanmy (Thein Sein) i Laosu (Choummaly Sayasone) miało miejsce 9 maja 2015 roku. Przez most biegnie dwupasmowa droga jednojezdniowa, a także chodniki dla pieszych (po obu stronach drogi). Długość mostu wynosi 691,6 m (360,8 m znajduje się po stronie Mjanmy, 330,8 m po stronie Laosu), a jego szerokość to 10,9 m (szerokość drogi wynosi 8,5 m, każdy z chodników zajmuje dodatkowe 1,2 m). Most oparty jest na żelbetowych filarach, w centralnej części posiada długą na 360 m trójprzęsłową, stalową konstrukcję kratownicową wzniesioną 12 m ponad poziom wody w Mekongu[2]. Jego budowa kosztowała 26 mln $[3]. Jest to pierwszy most, jaki powstał na granicy mjanmańsko-laotańskiej (granicę tę w całości stanowi rzeka Mekong), dzięki czemu powstało pierwsze lądowe przejście graniczne pomiędzy obydwoma krajami[4][5]. Pod koniec 2018 roku przejście to zostało otwarte także dla obywateli państw trzecich (wcześniej przekraczać je mogli jedynie obywatele Mjanmy i Laosu)[6].