Ni Zhiqin
chiński skoczek wzwyż / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ni Zhiqin (chiń. 倪志钦; pinyin Ní Zhìqīn; ur. 14 kwietnia 1942 w Quanzhou) – chiński lekkoatleta, który specjalizował się w skoku wzwyż.
Ta osoba nosi chińskie nazwisko Ni. |
Data i miejsce urodzenia |
14 kwietnia 1942 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
184 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
W 1961 wynikiem 2,10 m pierwszy raz w karierze ustanowił rekord Chin – w kolejnych dziewięciu latach swój rezultat poprawiał jeszcze trzynaście razy[1]. W 1965 wygrał w zawodach chińskiej olimpiady narodowej[2]. Dwukrotnie zdobywał złote medale (w 1963 i 1966) podczas GANEFO Games[3]. 8 listopada 1970 w Changsha pokonał poprzeczkę zawieszoną na wysokości 2,29 m[1] – rezultat ten był lepszy od ówczesnego rekordu świata o jeden centymetr[4], jednak nie został oficjalnie uznany, ponieważ Chiny nie były wówczas członkiem Międzynarodowej Federacji Amatorskiej Lekkotletyki (IAAF)[5]. Ówczesny rekordzista globu – reprezentant ZSRR – Walerij Brumel w wywiadzie dla francuskiego dziennika sportowego L’Équipe wyraził powątpiewanie co do autentyczności rezultatu Chińczyka[5]. Ni Zhiqin zdobył srebrny medal igrzysk azjatyckich w Teheranie w roku 1974, kiedy to Chiny debiutowały na imprezie tej rangi[6].
Rekord życiowy: 2,29 m (8 listopada 1970, Changsha).