Nisza ekologicznaZ Wikipedii, wolnej encyclopedia Nisza ekologiczna – miejsce i funkcja organizmów w strukturze ekosystemu. Pojęcie wielowymiarowej niszy ekologicznej jest ilustrowane przykładem niszy 3-wymiarowej, w której „wymiarami” są czynniki X, Y i Z. Na rysunku przedstawiono schemat częściowo nakładających się nisz dwóch gatunków[1]; przykład jednej z nich opisano symbolami czynników X, Y, Z z dolnymi indeksami d i g, które oznaczają minimalną i maksymalną wartość czynnika – dolną i górną granicę zakresu tolerancji. Kształt krzywych wzrostu liczebności populacji Paramecium aurelia (Pantofelek) i Stylonychia (Orzęski); eksperyment G.F. Gausego (1934), sugerujący poprawność zasady wypierania. W innych eksperymentach był osiągany stan, w którym liczebności obu gatunków utrzymywały się na stałym poziomie[2] (np. konkurencja pantofelków P. aurelia i P. bursaria[3])
Nisza ekologiczna – miejsce i funkcja organizmów w strukturze ekosystemu. Pojęcie wielowymiarowej niszy ekologicznej jest ilustrowane przykładem niszy 3-wymiarowej, w której „wymiarami” są czynniki X, Y i Z. Na rysunku przedstawiono schemat częściowo nakładających się nisz dwóch gatunków[1]; przykład jednej z nich opisano symbolami czynników X, Y, Z z dolnymi indeksami d i g, które oznaczają minimalną i maksymalną wartość czynnika – dolną i górną granicę zakresu tolerancji. Kształt krzywych wzrostu liczebności populacji Paramecium aurelia (Pantofelek) i Stylonychia (Orzęski); eksperyment G.F. Gausego (1934), sugerujący poprawność zasady wypierania. W innych eksperymentach był osiągany stan, w którym liczebności obu gatunków utrzymywały się na stałym poziomie[2] (np. konkurencja pantofelków P. aurelia i P. bursaria[3])