Niszczyciele rakietowe typu Arleigh Burke
typ amerykańskich niszczycieli rakietowych / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Niszczyciele rakietowe typu Arleigh Burke – typ niszczycieli amerykańskiej marynarki wojennej, których podstawę wyposażenia stanowi zintegrowany system kierowania walką Aegis Combat System. Oryginalnie okręty te projektowane były do zwalczania radzieckich samolotów, pocisków manewrujących oraz okrętów podwodnych. W efekcie powstała konstrukcja której przeznaczeniem jest prowadzenie operacji obrony przestrzeni powietrznej, zwalczania okrętów podwodnych i nawodnych oraz operacji uderzeniowych. Po wycofaniu ostatnich niszczycieli rakietowych typu Spruance w 2005, wszystkie amerykańskie niszczyciele w czynnej służbie należą do tego typu.
USS „Arleigh Burke” na Morzu Śródziemnym, 13 maja 2003 roku | |||
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Stocznia | |||
Wejście do służby |
1991 | ||
Planowane okręty |
8 | ||
Zbudowane okręty |
66 | ||
Okręty w służbie |
66 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
• Flight I: 8300 t | ||
Długość |
• Flight I-II: 154 m | ||
Szerokość |
20 m | ||
Zanurzenie |
9,3 m | ||
Napęd |
System COGAG | ||
Prędkość |
31 węzłów | ||
Załoga |
23-32 oficerów, ~300 marynarzy | ||
Uzbrojenie |
• 90 lub 96 komorowa wyrzutnia Mk 41 VLS umożliwiająca odpalanie rakiet plot Standard i ESSM (Flight IIA), rakiet manewrujących Tomahawk, rakietotorped VL-ASROC | ||
Wyposażenie lotnicze |
• Flight I-II: lądowisko | ||
|