Nowa Galicja
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nowa Galicja lub Galicja Zachodnia (niem. Neu-Galizien, West-Galizien) – w latach 1796–1803 jednostka podziału terytorialnego ziem polskich zagarniętych przez Austrię na mocy III rozbioru Polski w 1795. Obszar należał do Austrii w latach 1795–1809: do 1803 jako osobny kraj koronny, a od 1 listopada 1803 w składzie Galicji[2].
Ten artykuł dotyczy historycznego terytorium na ziemiach polskich. Zobacz też: Nueva Galicia. |
Szybkie fakty Język urzędowy, Stolica ...
1795–1803 | |||
Język urzędowy | |||
---|---|---|---|
Stolica | |||
Status terytorium | |||
Zależne od | |||
Głowa terytorium | |||
w jego imieniu |
gubernator Anton Baum von Apfelhofen (p.o.) | ||
Data powstania |
1795 | ||
Data likwidacji |
1803 | ||
Mapa Królestwa Galicji z Nową Galicją zaznaczoną kolorem żółtym
| |||
|
Zamknij