Obwód samarkandzki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obwód samarkandzki (ros. Самаркандская область) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w rosyjskiej Azji Środkowej, utworzona prikazem Aleksandra III 1 stycznia?/13 stycznia 1887. Wchodził w skład generał-gubernatorstwa turkiestańskiego. Stolicą obwodu była Samarkanda. Zlikwidowany w 1919.
obwód | |||
1887–1919 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
68 962 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
12,4 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba ujezdy |
4 | ||
|
Obwód był położony pomiędzy 38° a 41° szerokości geograficznej północnej i 65°20′a 71°20′ długości geograficznej wschodniej. Graniczył od północy i północnego wschodu z obwodem syrdaryjskim, na wschodzie z obwodem fergańskim, z pozostałych stron z Emiratem Buchary.
1 stycznia 1887 do obwodu samarkandzkiego włączono zniesiony okręg zarafszański[1].
Powierzchnia obwodu wynosiła w 1897 – 68 962 km² (60 597 wiorst ²). Obwód w początkach XX wieku był podzielony na 4 ujezdy.