Odbitka fotograficzna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Odbitka fotograficzna – papierowy pozytyw uzyskany poprzez naświetlenie papieru światłoczułego[1] za pomocą powiększalnika, minilabu, naświetlarki lub stykowo z negatywu lub diapozytywu[2].
Odbitka fotograficzna – papierowy pozytyw uzyskany poprzez naświetlenie papieru światłoczułego[1] za pomocą powiększalnika, minilabu, naświetlarki lub stykowo z negatywu lub diapozytywu[2].