Oderisio de Marsi
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Oderisio de Marsi (zm. 2 grudnia 1105) – włoski benedyktyn i kardynał, opat Monte Cassino. W zakonie benedyktyńskim czczony jako błogosławiony (wspomnienie 2 grudnia), choć nigdy nie doszło do oficjalnego potwierdzenia jego kultu przez Stolicę Apostolską[1].
Kardynał prezbiter | |
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
2 grudnia 1105 |
Miejsce pochówku | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Kreacja kardynalska |
1059 |
Oderisio pochodził z rodu hrabiów Marsi[2]. Wstąpił do zakonu benedyktynów na Monte Cassino za czasów opata Richerio (1038–55)[3]. W 1059 papież Mikołaj II na konsystorzu celebrowanym w Acerra wyświęcił go na „diakona Pałacu Apostolskiego” (tj. kardynała-diakona)[4]. Był bliskim współpracownikiem kardynała-opata Desiderio (1059–87, przyszłego papieża Wiktora III 1087) i w październiku 1079 sprawował funkcję prepozyta opactwa Monte Cassino[5]. We wrześniu 1087 został wybrany na następcę Desiderio na stanowisku opata[6].
W marcu 1088 Oderisio uczestniczył w wyborze papieża Urbana II jako reprezentant wszystkich kardynałów-diakonów[7]. Krótko po tej elekcji Urban II promował go do rangi kardynała-prezbitera[8], nadając mu prawdopodobnie kościół tytularny S. Cecilia[9]. W okresie schizmy antypapieża Klemensa III (1080–1100) Oderisio pozostał lojalny wobec Urbana II i w marcu 1093 towarzyszył mu podczas obrad synodu w Troia[10], ale starał się utrzymywać także poprawne relacje z cesarzem Henrykiem IV, głównym protektorem antypapieża[11]. Około 1091 pośredniczył w kontaktach między Urbanem II a królem węgierskim Władysławem I, a w czerwcu 1098 podejmował delegację cesarza bizantyńskiego Aleksego, z którym uprzednio korespondował[12]. Również z kolejnym papieżem Paschalisem II pozostawał w serdecznych stosunkach: jesienią 1100 gościł go w swoim opactwie, a w latach 1101–05 otrzymał od niego trzy przywileje na rzecz Monte Cassino[13]. W 1102/3 mediował w konflikcie między Paschalisem II a kardynałem Bruno z Segni[14].
Oderisio zmarł w opinii świętości i został pochowany na Monte Casino[15].