Ogon u człowieka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ogon u człowieka występuje w postaci szczątkowej, gdyż został utracony w trakcie ewolucji[1]. Zarodki ludzkie posiadają ogony, które mierzą ok. 1/6 długości całego zarodka[2]. Pozostałością po ogonie u dorosłych ludzi jest kość guziczna, która występuje w miejscu, w którym inne ssaki posiadają ogon.