Okręgowe ligi polskie w piłce nożnej (1946)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mistrzostwa Okręgów (1946) – 2. powojenne[1] rozgrywki, toczone w 20 okręgach, miały za cel wyłonienie drużyn do rywalizacji o tytuł Mistrza Polski w 1946 roku oraz uszeregowanie klubów w ligach okręgowych w sezonie 1946/47.
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Poziom ligowy |
Drugi | ||
Liczba zespołów |
co najmniej 235 w 20 okręgach |
Do rozgrywek o tytuł Mistrza Polski w roku 1946 awansowało 18 drużyn, ponieważ Motor Białystok z powodu zbyt późnego zakończenia rozgrywek w swoim okręgu oraz RKS Szombierki (Chruszczów) decyzją administracyjną[2][3] nie wystąpili w tych mistrzostwach.
Nadzwyczajne Walne Zgromadzenia PZPN, obradujące w Warszawie w dniach 14 i 15 grudnia 1946 roku, zagłosowało za reaktywacją I ligi w sezonie 1948[4]. Zdecydowano, że do rywalizacji o tytuł Mistrza Polski w roku 1947 oraz o prawo do gry w I lidze w roku 1948 przystąpi łącznie 27 zespołów (20 mistrzów okręgów z 1946 roku oraz dodatkowo po dwie drużyny z okręgu Kraków i Katowice oraz po jednym z okręgu Łódź, Poznań i Warszawa)[5]. Ostatecznie po proteście Śląskiego OZPN w rozgrywkach wystąpił dodatkowo jeszcze jeden zespół z okręgu Katowice. Natomiast w okręgu Wrocław awans uzyskał zwycięzca turnieju rozegranego na początku 1947 roku.
Poziomy rozgrywkowe w sezonie 1946 | ||
---|---|---|
Rozgrywki | P | Nazwa |
Centralne | I | Mistrzostwa Polski |
Okręgowe (20 okręgów) | II | Mistrzostwa Okręgów (lub A klasa) |
III | (B klasa) | |
IV | (C klasa) |