Opactwo Corvey
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Opactwo Corvey (niem. Fürstabtei Corvey), hist. Opactwo w Nowej Korbei – dawne benedyktyńskie opactwo nad rzeką Wezerą, 2 km na północny wschód od Höxter, w Nadrenii Północnej-Westfalii.
nr rej. 1447 UNESCO | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||
Miejscowość |
okolice Höxter | ||
Kościół | |||
Rodzaj klasztoru | |||
Właściciel | |||
Data budowy |
822 | ||
51°46′42″N 9°24′36″E | |||
| |||
Strona internetowa |
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
II, III, IV |
Region[infobox 2] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Opactwo ufundowano w roku 815, wkrótce po chrystianizacji Sasów. W 822 roku klasztor został przeniesiony w obecne miejsce, nad brzegiem Wezery. Opactwo było ulokowane w korzystnym ekonomicznie miejscu, na przecięciu szlaków komunikacyjnych, należało do najważniejszych karolińskich sanktuariów w IX wieku, było często odwiedzane przez Karolingów.
Nazwa Nowa Korbea nawiązuje do Korbei (dziś Corbie) w Pikardii (Francja), gdzie istnieje opactwo benedyktyńskie założone w 657 roku.
W 2014 roku opactwo zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO[2].