Operacja krymska – ofensywa Armii Czerwonej przeprowadzona w celu wyzwolenia Krymu spod okupacji niemieckiej. Jesienią i zimą 1943 roku wojska Armii Czerwonej przeprowadziły ofensywę na wielką skalę na Ukrainie na wschód od Dniepru, mającą na celu wyzwolenie południowej Ukrainy i zablokowanie oddziałów niemieckich na Krymie. Do końca 1943 roku wojska 2., 3. i 4 Frontu Ukraińskiego osiągnęły ten cel. Na początku 1944 roku Sowieci rozpoczęli przygotowania do rozpoczęcia operacji wyzwolenia Krymu. Po kilku miesiącach przygotowań ofensywa ruszyła 8 kwietnia 1944 roku. Wojska radzieckie zaatakowały pozycje niemieckie na Krymie z północy z Przesmyku Perekopskiego i ze wschodu z Półwyspu Kerczeńskiego, w połowie wyzwolonego w operacji desantowej przeprowadzonej w listopadzie 1943 roku. Pomimo początkowych trudności w przełamaniu niemieckich linii obronnych obrona niemiecka załamała się po kilku dniach pod silnym naporem oddziałów radzieckich, a Armia Czerwona szybko nacierała w głąb Krymu. Do połowy kwietnia dotarli do Sewastopola. 5 maja siły 4 Frontu Ukraińskiego rozpoczęły szturm miasta, które wyzwolono 9 maja. Ostatnie oddziały państw Osi skapitulowały 12 maja. Rezultatem operacji było całkowite zwycięstwo Armii Czerwonej i nieudana ewakuacja przez Morze Czarne, która spowodowała ciężkie straty wśród jednostek niemieckich i rumuńskich.