Organizacja Paktu Centralnego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Organizacja Paktu Centralnego (ang. Central Treaty Organization, CENTO) – regionalny sojusz polityczno-wojskowy w latach 1959–1979, następca istniejącego w latach 1955–1959 Paktu Bagdadzkiego lub Organizacji Paktu Bagdadzkiego[1] (Baghdad Pact Organization, BPO). Główną funkcją CENTO było stworzenie łączności między sojuszami wojskowymi: NATO w Europie i SEATO w Azji, celem obrony wobec ekspansjonizmu radzieckiego w okresie zimnej wojny[2].
Szybkie fakty Siedziba, Członkowie ...
Członkowie CENTO | |||
Siedziba | |||
---|---|---|---|
Członkowie |
Irak (1955–1959) | ||
|
Zamknij