Oscar za najlepszą scenografię
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Oscar za najlepszą scenografię (ang. Academy Award for Best Production Design) – nagroda przyznawana scenografom filmowym i dekoratorom wnętrz przez Amerykańską Akademię Sztuki i Wiedzy Filmowej od 1929, czyli od samego początku istnienia nagród.
Nominacje przyznawane są przez członków Akademii pracujących w pionie scenograficznym. Zwycięzcy są wybierani przez wszystkich członków Akademii. W latach 1940–1966 (z krótką przerwą 1957–1958) istniał podział na osobne kategorie dla filmów czarno-białych i barwnych.
Najwięcej Oscarów za najlepszą scenografię (11) otrzymał jeden ze współzałożycieli Akademii oraz twórca samej statuetki Oscara Cedric Gibbons. Do niego należy również rekord pod względem liczby nominacji w tej kategorii (39)[1]. Ośmiokrotnie nagrodę otrzymał Edwin B. Willis, siedmiokrotnie – Richard Day, sześć razy triumfowali Thomas Little i Walter M. Scott, a pięciokrotnie – Lyle R. Wheeler. Najwięcej nominacji bez otrzymania nagrody (15) zdobył Roland Anderson.
Kilku laureatów tej nagrody zdobyło także za ten sam film Oscara za najlepsze kostiumy. Byli to: Roger K. Furse, Marcel Vertès, Cecil Beaton, John Truscott i Catherine Martin, która dokonała tego wyczynu dwukrotnie[2].
Polacy również mają w tej kategorii swoje sukcesy. Laureatami nagrody za film Lista Schindlera (1993) byli polscy scenografowie Allan Starski i Ewa Braun. Pięciokrotnie nominowany był polski artysta pracujący w Hollywood Anton Grot, urodzony w Kiełbasinie jako Antoni Franciszek Groszewski[3].