Ostap Bender
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ostap Bender (ros. Остап Бендер; także: Ostap-Sulejman-Berta-Maria-Bender-Bej, Bender-Zadunajski, Ostap Ibragimowicz, gdzie „Ibragimowicz” jest patronimikiem) to postać fikcyjna, antybohater, mizantropiczny oszust, który po raz pierwszy pojawił się w powieści Dwanaście krzeseł (ros.: Двенадцать стульев) napisanej w roku 1928 przez tandem radzieckich autorów: Ilję Ilfa (1897–1937) i Jewgienija Pietrowa (1903–42). Występuje także w powieści tychże autorów z roku 1931 Złote cielę (ros.: Золотой телёнок).
W języku rosyjskim imię „Ostap Bender” stało się archetypową nazwą określającą kanciarza i oszusta.
W kulturze rosyjskiej Bender to postać niemalże[styl do poprawy] kultowa, jego powiedzenia i krótkie, ale celne maksymy są często cytowane w rozmowach i funkcjonują na prawach przysłów.