Otłoczyn (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Otłoczyn – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1961 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
31 grudnia 1961 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Otłoczyn z siedzibą GRN w Otłoczynie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie toruńskim w woj. bydgoskim, na mocy uchwały nr 24/14 WRN w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[5] Otłoczyn ze zniesionej gminy Popioły oraz główną część dotychczasowej gromady Brzoza[6] z obszarem poligonu biegnącym na wschód od tzw. drogi Popiołówki o obszarze 3.378 ha ze zniesionej gminy Podgórz w powiecie toruńskim, a także obszar dotychczasowej gromady Białe Błota ze zniesionej gminy Służewo w powiecie aleksandrowskim, w tymże województwie[7]. Dla gromady ustalono 19 członków gromadzkiej rady narodowej[8].
31 grudnia 1961 z gromady Otłoczyn wyłączono wsie Białe Błota, Karczemka, Otłoczyn i Otłoczynek, włączając je do nowo utworzonej gromady Wołuszewo w powiecie aleksandrowskim w tymże województwie[9], po czym gromadę Otłoczyn zniesiono, włączając jej (pozostały) obszar do gromady Wielka Nieszawka z siedzibą GRN w Toruniu-Podgórzu w powiecie toruńskim[10].