Pancerniki typu Delaware
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pancerniki typu Delaware – typ amerykańskich pancerników z okresu I wojny światowej. Był drugim typem drednotów służących w United States Navy. Okręt był uzbrojony w 10 dział kal. 305 mm i mógł płynąć z prędkością przekraczającą 20 węzłów. W skład typu wchodziły dwa okręty: USS „Delaware” (BB-28) i USS „North Dakota” (BB-29).
USS „Delaware” | |||
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Stocznia | |||
Planowane okręty |
2 | ||
Zbudowane okręty |
2 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
standardowa: 20 380 ton | ||
Długość |
158,1 m | ||
Szerokość |
25,98 m | ||
Zanurzenie |
8,33 m | ||
Napęd |
BB-28 – dwa silniki parowe, czterocylindrowe potrójnego rozprężania (pionowe), BB-29 – dwie turbiny parowe firmy Curtiss | ||
Prędkość |
21 węzłów (39 km/h) | ||
Zasięg |
9750 mil morskich (18 060 km) przy prędkości 10 węzłów („North Dakota” 6560 mil morskich (12 150 km) przy prędkości 10 węzłów) | ||
Załoga |
w czasie pokoju – 933 ludzi (w tym 30 oficerów)[1] | ||
Uzbrojenie |
10 × 305 mm/cal 45 (12 ich) typu Mk 5 | ||
|