Pancerniki typu Yamato
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pancerniki typu Yamato (jap. 大和) – seria japońskich okrętów klasy pancerników z okresu II wojny światowej, składająca się z dwóch ukończonych jednostek: „Yamato” i „Musashi”. Były to największe pancerniki, uzbrojone w armaty największego kalibru, jakie kiedykolwiek powstały, i największe okręty II wojny światowej. W czasie gdy oba okręty zostały wcielone do służby, rola ogromnych pancerników uległa marginalizacji, z tego powodu trzeci okręt tego typu Yamato, czyli „Shinano” ukończono ostatecznie jako lotniskowiec[1].
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Stocznia |
Stocznia Marynarki Kure | ||
Wejście do służby |
1941–1944 | ||
Planowane okręty |
4 | ||
Zbudowane okręty |
3 (2 pancerniki i 1 lotniskowiec) | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
standardowa: 65 000 t | ||
Długość |
256 m (w linii wodnej) | ||
Szerokość |
38,9 m | ||
Zanurzenie |
10,4 m | ||
Napęd |
12 kotłów o mocy 110 MW | ||
Prędkość | |||
Zasięg |
7200 mil morskich przy prędkości 16 węzłów | ||
Załoga |
2,4-2,8 tys. | ||
Uzbrojenie |
stan początkowy: | ||
Wyposażenie lotnicze |
4 wodnosamoloty (maks. 7) | ||
|