Parchowatka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Parchowatka (1004 m) – szczyt w Beskidzie Sądeckim. Znajduje się w Paśmie Jaworzyny w bocznym grzbiecie opadającym od głównej grani tego pasma (z okolicy Hali Łabowskiej) na południowy zachód. Grzbiet ten oddziela dolinę Łomniczanki od doliny Wierchomlanki[1]. Dawniej grzbietem tym biegła też granica między polską ludnością zamieszkująca dolinę Łomniczanki a łemkowską zamieszkująca dolinę Wierchomlanki[2]. Kolejno od dołu w górę znajdują się na nim szczyty: Drapa (717 m), Kiczora (806 m), Parchowatka, Łaziska (941 m) i Wargulszańskie Góry (1035 m). Większe potoki spływające spod Parchowatki to Wapiennik (dopływ Łomniczanki) oraz Izdwór (dopływ Potaszni). Na wschód od Parchowatki, w niewielkiej odległości znajdują się Kiczora (839 m) i Przypór (887 m), oddzielone doliną potoku Izdwór[1].
Widok na Parchowatkę z Hali Skotarka | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Położenie | |||
Pasmo | |||
Wysokość |
1004 m n.p.m. | ||
49°27′18,3″N 20°47′00,0″E | |||
|
Dolne stoki Parchowatki są zalesione, jednak na rozległym i dość płaskim grzbiecie po obydwu stronach szczytu są odkryte tereny. Dawniej było ich znacznie więcej, były tutaj pola uprawne, łąki i zabudowania gospodarskie. Niektóre zostały już opuszczone przez ich mieszkańców, pola są użytkowane w niewielkim stopniu i stopniowo zarastają borówczyskami i lasem. Wciąż są jeszcze dobrym punktem widokowym[2].
Przez grzbiet Parchowatki prowadzi szlak turystyczny. Omija on jej wierzchołek po wschodniej stronie[1]