Park Narodowy Świętej Katarzyny
rezerwat przyrody w Egipcie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Park Narodowy Świętej Katarzyny (arab. محمية سانت كاترين) – rezerwat przyrody i kultury w południowej części półwyspu Synaj w muhafazie Synaj Południowy w Egipcie. Ma powierzchnię 4350 km² i obejmuje płaskowyż oraz najwyższe pasmo górskie w Egipcie[1]. Obszar uznano za chroniony w 1988, a park narodowy utworzono w 1996 roku. Siedzibą władz administracyjnych jest miejscowość Święta Katarzyna.
park narodowy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Data utworzenia |
1996 | ||
Powierzchnia |
4350 km² | ||
Dyrekcja | |||
28°33′N 33°58′E | |||
|
W 2002 roku fragment parku o powierzchni 640 km² został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Ten suchy ekosystem górski cechuje się różnorodnością gatunków flory i fauny, niektóre występują endemicznie. Z występujących tu około 472 gatunków roślin 115 ma właściwości lecznicze, a 19 występuje tylko w tym parku narodowym. Do tej pory udokumentowano z tego obszaru 27 gatunków ssaków (w tym 9 nietoperzy) i 46 gatunków gadów, z czego 15 występuje tylko tutaj.
Na terenie obszaru chronionego istnieje ponad 200 miejsc związanych z kultem religijnym (w tym klasztory i kościoły, ruiny klasztorów z okresu bizantyjskiego), unikatowe formacje skalne i punkty widokowe.
Większość osób odwiedzających ten park narodowy przybywa z kurortów Riwiery Morza Czerwonego (Szarm el-Szejk, Dahab, Taby) oraz z Kairu.