Pasta (farmaceutyka)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pasta (łac. pasta) − postać leku do stosowania zewnętrznego, będąca mieszaniną bardzo miałko sproszkowanych substancji stałych oraz podłoża maściowego. Pasty są szczególnym rodzajem maści-zawiesin, zawierającym co najmniej 40%[1] substancji stałej, nierozpuszczalnej w podłożu. Ze względu na wysokie stężenie substancji stałej pasty charakteryzują się większą spoistością i twardszą konsystencją.
Najczęściej sporządza się pasty z substancjami ściągającymi i adsorbującymi, takimi jak:
Pasty tego typu stosuje się w leczeniu wilgotnych chorób skóry np. egzem i liszajów. Popularne są również pasty przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, zawierające między innymi:
W produkcji past, wskazane jest zastosowanie homogenizacji, w celu równomiernego rozmieszczenia składników.